چرا به حزب ایران آباد بپیوندم؟

چرا به حزب ایران آباد بپیوندم؟

این حزب با تفکر انسان مدار و برای پایان بخشیدن به مثلث فقر، استبداد و جهل تشکیل شده است. با عضویت و فعالیت در این حزب شما نیز مثل هزاران ایرانی مسئولیت پذیر دیگر در جایگزین کردن مثلث بالا با سه ضلعی آبادی، آزادی، آگاهی شرکت کرده اید. نسل های آینده در انتظار این کنش من و شما هستند. حزب بستری است برای کنشگری جمعی و هدفمند در این مسیر.

چه کسانی حزب ایران آباد را رهبری می کنند؟

حزب دارای یک  هیئت رهبری می باشد که متشکل از بنیانگذاران حزب است. آنها در دفتر سیاسی حزب در کنار سایر کادرهای حزب فعالیت می کنند. هیئت رهبری تا زمانی که حزب در ایران دمکراتیک مستقر شود کار نظارت بر حرکت حزب در مسیر استراتژی تعیین شده را بر عهده دارد و پس از آن جای خود را به منتخبین اعضای حزب که در کنگره ی عمومی آن گزینش می شوند خواهد داد.

چرا حزب ایران آباد از همین حالا سیستم رهبری انتخابی را پیاده نمی کند؟

به دلیل تجربه. ما با تکیه بر فعالیت های سه دهه ی گذشته ی خود دریافته ایم که در شرایط کنونی انتظار برخورد و رفتار دمکراتیک داشتن در سطوح خرد و کلان فعالیت سیاسی ناممکن است. نیاز به زمان و تمرین و تولید نظری بسیار دارد. به همین خاطر ما نمی خواهیم خود را فریب داده و با توهم پیاده کردن سیستم دمکراتیک کاری را آغاز کنیم که بعد از چند ماه به دلیل نبود تحمل دمکراتیک یا سایر مشکلات رفتاری و ارتباطاتی از هم می پاشد. ما ترجیح می دهیم که تعداد کمتری به حزب بپیوندند و در عوض همان تعداد بتوانند کار را با انسجام و همبستگی و نظم و کارآیی به پیش برند. ما در پی نمایش دمکراتیک نیستیم در پی ایجاد تغییری هستیم که بتواند یک بستر رفتار و عمل دمکراتیک را به طور نهادینه در ایران به وجود آورد. این کار نیاز به آن دارد که تا مدتی نبود یک سیستم دمکراتیک متعارف را در حزب ایران آباد تحمل کنیم. بدیهی است که نبود این سیستم به معنای نبود روابط مبتنی بر دمکرات منشی در حزب نیست.

آیا برای فعالیت در حزب باید عضو آن شوم؟

عضویت شکل متداول فعالیت حزبی است، اما تنها حالت ممکن نیست. اگر کسی می خواهد قبل از تقاضای عضویت شناخت بیشتری از حزب و نیز علاقه ی خود نسبت به کار منظم سیاسی پیدا کند می تواند به عنوان پشتیبان حزب عمل کند. این امر سبب می شود که او از نزدیک بتواند نسبت به حزب تجربه و شناخت بیشتری به دست آورد و بعد، اگر مایل بود، به حزب بپیوندد.

آیا عضویت در حزب کار  دشواری است؟

برای کسی که می خواهد منظم و پیوسته کار کند خیر. عضویت با درخواست آن آغاز می شود. فرد فرمی را پر کرده و برخی اطلاعات در مورد خود را به حزب می دهد. با این کار وی فعالیت خود را به عنوان «داوطلب عضویت» آغاز می کند. بعد از شش ماه تا یک سال و در صورت موافقت هر دو طرف (حزب و فرد) وی به عنوان «عضو موقت» پذیرفته شده و به مدت یک سال فعالیت می کند. پس از این مدت نیز با در صورت توافق دو طرف (حزب و فرد) عنوان «عضو» به او داده می شود.

آیا می توان از حزب بیرون آمد؟

حتما. هر عضوی که مایل باشد می تواند با اطلاع از تصمیم خود از حزب ایران آباد بیرون بیاید.

آیا ممکن است از حزب اخراج شد؟

بله. بر اساس آیین نامه فردی که در یکی از مراحل عضویت (داوطلب عضویت، عضو موقت و یا عضو) است ممکن است به دلیل برخی از خطاها و خلاف ها که بر اساس آیین نامه ی حزب پیش بینی شده است مورد تذکر،توبیخ و در نهایت اخراج قرار گیرد.

آیا حزب خواهان خشونت و جنگ مسلحانه است؟

خیر. حزب ما به عنوان یک حزب انسان مدار خواهان حفظ جان انسان است. ما توسل به خشونت را لازم نمی دانیم. در عین حال حزب ایران آباد حق دفاع از جان خود را برای مردم در مقابل خشونت دولتی موجه می داند و در مسیر دفاع سازمان یافته ی مردم از خود در مقابل خشونت دستگاه سرکوب رژیم تلاش می کند.

آیا حزب مایل به همکاری با سایر نیروهای سیاسی است؟

بله. حزب ایران آباد مایل به همکاری عملی با هر نیرویی است که در مسیر استراتژی حزب حرکت می کند. این مسیر عبارت است از کنار زدن تمامیت نظام جمهوری اسلامی، مدیریت کردن دوران گذار برای برگزاری انتخابات آزاد و در نهایت حفظ دمکراسی با سپردن هر چه بیشتر قدرت به مردم. حزب ایران آباد آماده است که با هر تشکل سیاسی برای طی یک یا دو یا هر سه مرحله ی این استراتژی همکاری داشته باشد. ما به استقلال تشکیلاتی باور داریم و بر اساس فرمول توافق نظری حداقلی و همکاری عملی حداکثری پیش خواهیم رفت.

آیا حزب برای تعیین نوع نظام در آینده باز است؟

حزب ما طرفدار نظام جمهوری است و در هر شرایطی تلاش می کند که این نظام در ایران حاکم شود.

آیا حزب ایران آباد خواهان محاکمه و مجازات سران نظام کنونی است؟

بله، به شرط آن که این مجازات شامل اعدام نشود. حزب ایران آباد مخالف هر گونه انتقام کشی و اعدام است. ما مجازات سرا نظام و آمران و عاملان جنایت و غارت را بر اساس معیارهای اخلاقی و استانداردهای حقوقی مبتنی بر حقوق بشر می خواهیم. ما می خواهیم نشان دهیم که مانند رژیم جنایتکار و ضد حقوق بشر نیستیم. ما اخلاق مدار، انسان مدار و مدافع حفظ جان و کرامت هر انسانی هستیم.

آیا حزب ایران چگونه می خواهد دوران گذار را مدیریت کند؟

ما بر آن هستیم که با تشکیل یک دولت موقت ائتلافی این کار را انجام دهیم. یک دولت موقت که متشکل از نمایندگان احزاب و سازمان هایی است که در فرایند پیشبرد قیام سرنگون ساز به طور فعال شرکت کرده اند. این تشکل ها به دلیل آن که در ساقط کردن رژیم کنونی نقش داشته اند می توانند در کنار هم مدیریت دوران گذار را نیز بر اساس توافقی که در این راستا از قبل صورت گرفته است انجام دهند. این توافق بر اساس تقسیم «شبه-وزارتخانه»ها می باشد. احزاب و سازمان هایی که می خواهند در راستای سرنگونی با هم همیاری کنند در طی جلساتی در مورد در دست داشتن «شبه-وزارتخانه ها» با هم توافق می کنند و دولت موقت از قبل ترکیب خود را مشخص می سازد.

حزب ایران آباد نیازهای مالی خود را چگونه برطرف می کند؟

ما در پی آن هستیم که از حیث مالی به هیچ دولتی وابسته نباشیم. به هم چنین ما نمی خواهیم که به هیچ فردی وابسته باشیم که به واسطه ی تامین نیازهای مالی یا بخش مهمی از آن بخواهد در استقلال نظری و عملی حزب تاثیری منفی داشته باشد. به همین خاطر حزب ایران آباد براساس اساسنامه ی خود از منابع زیر برای تامین نیازهای مالی خویش استفاده خواهد کرد: 1) حق عضویت اعضا 2) همیاری مالی مردم 3) فروش برخی محصولات فرهنگی تولید حزب 4) فعالیت های اقتصادی زیر نظر حزب 5) کمک مالی از طرف سازمان های غیر دولتی طرفدار دمکراسی و حقوق بشر

آیا حزب ایران آباد خواهان سیستم فدرالیسم و یا خودمختاری قومی در ایران است؟

خیر. حزب ایران آباد به یک نظام مردمسالاری اجتماعی باور دارد و معیارهای قومی، نژادی، زبانی، فرهنگی، مذهبی و جغرافیایی را برای ساختن یک  نظام مبتنی بر دخالت شهروندان در تعیین سرنوشت خود مناسب نمی داند. در نظام مورد نظر ما این شهروندان هستند که در نظارت بر مدیریت و یا مدیریت کشور دخالت می کنند. بنابراین تنها جایگاهی که ما مبنا قرار می دهیم شهروندی است. همه ی ما شهروندان یک کشوریم و باید در صدد باشیم با ایجاد شوراها، انجمن ها و سندیکاها و سایر نهادهای مدنی بر عملکرد دولت و تصمیم گیری های خرد و کلان دخالت کنیم.

حزب ایران آباد چگونه می تواند یا می خواهد رژیم جمهوری اسلامی را سرنگون کند؟

اول این که این کار به تنهایی از ما ساخته نیست. نیاز به همیاری گسترده ی نیروهای مسئولیت پذیر جامعه از یکسو و همراهی تشکل های سیاسی برانداز از سوی دیگر دارد. حزب ما برای تامین این دو به طور همزمان تلاش خواهد کرد. از یک طرف ما سعی می کنیم که ایرانیانی را که می خواهند برای تغییر در ایران تلاش کنند جذب و فعال کند و از طرف دیگر هم سعی خواهیم داشت تا تشکل های سیاسی اهل کار عملی مشترک را یافته و با آنها تلاش همسو داشته باشیم. ما براین باوریم که باید جو مبارزاتی را که در حال حاضر خاموش و یا پراکنده است فعال و منسجم بسازیم. اعتراضات اجتماعی در داخل کشور باید بتواند به همدیگر گره بخورد و در یک مسیر پیش رود. نیروهای معترض جامعه در حوزه های کارگری، دانشجویی، زنان، کارمندان، معلمان، جوانان بیکار و غیره باید نخست در حوزه ی خویش پیوند بخورند و بعد هم با فعالان سایر حوزه ها اتصال بیابند. در سایه ی این تلاش منسجم قدرت بیشتری می یابند و می توانند حکومت را به عقب نشینی وادار سازند. با این عقب نشینی های کوچک است که رژیم برای عقب نشینی بزرگ آماده می شود. تمرکز تلاش های پراکنده ی سیاسی، اجتماعی و اعتراضی آن چیزی است که مورد نیاز است و به واسطه ی آن می توانیم امیدوار باشیم که حرکتی قدرتمند و موثر شکل گیرد. جامعه نیاز دارد یک امتیاز جمعی مهم از رژیم بگیرد تا اعتماد به نفس خود را به دست آورده و اعتماد به نفس حاکمیت را سلب کند. این امتیاز می تواند افزایش قابل توجه دستمزدها باشد یا پایان دادن به فیلترینگ اینترنت یا لغو مجازات اعدام و یا لغو حجاب اجباری. این باید موردی باشد که جزو شاخصه های هویتی رژیم باشد و واگذاری امتیاز بابت آن بهای سنگینی برای رژیم داشته و پیروزی مهمی برای مردم حساب شود. این کار را می توان در سایه ی یک هماهنگی گسترده ی اجتماعی، سیاسی و رسانه ای (سنتی و نوین) به دست آورد. باید موضوع را خوب و بر اساس نیازها و توان جامعه انتخاب کرد و در مورد آن سنگ تمام گذاشت. اگر کار با قدرت صورت پذیرد نتیجه می دهد و به محض کسب اولین امتیاز با به دست آوردن اعتماد به نفس و تجربه می توان سراغ مورد دوم رفت. اگر جامعه ی ایرانی به سوی کسب امتیازهای بزرگ پیاپی برود در یک مقطعی باور به این که می توان خواهان انتخابات آزاد زیر نظر نهادهای بین المللی را به دست آورد هم به وجود می آید. در این صورت دو واکنش قابل تصور است، یا پذیرش آن توسط رژیم که زمینه ی کنار گذاشتن مسالمت آمیز آن را فراهم می کند و یا مقاومت در مقابل ای خواسته که زمینه را برای قیام اعتراضی مردم و پایین کشیدن رژیم از قدرت آماده می سازد. این طرح کلی نیاز به تدقیق و تعیین راهکارهای عملی و تکنیک های موثر خویش دارد.